9 sep Tofino - Quadra Island

Vanmorgen weer veel te vroeg ging de wekker, want de bearhunt zou om 7 uur al beginnen! Het was nog schemerig toen we de camper wegreden van de camping. Lullig voor de buren, want die V8 maakt veel herrie!

Het uitzicht vanaf de boot was weer schitterend, de mist kwam tussen de bergen door schuiven en het zonnetje wierp zijn eerste stralen over de bergen heen op de mist. Het was als of er ieder moment een groot piratenschip uit kon opdoemen. Het was erg frisjes, dus ik was blij met mijn nieuwe softshelljack! Het leek niet mee te zitten, na een half uur hadden we nog geen wildlife gezien. Alleen af en toe een zalm die uit het water sprong. Gelukkig gaven een groepje harbour porpoises een kleine show. En na nog een half uurtje zagen we een zwarte beer op de kant, op zoek naar voedsel. De reden dat de excursie zo vroeg wordt gedaan, is omdat de beren bij laag water op zoek gaan naar voedsel. Ze gooien dan de stenen om, waaronder vaak krabben andere lekker snoepjes uit de zee zich proberen te verstoppen. Ze verlaten het strand pas als ze alle stenen hebben gecheckt en  laten zich door niks afleiden. Ook niet door ons, af en toe keek hij eens op, maar we konden gemakkelijk op 10 meter afstand komen. 

Even verderop kwamen we ook nog een moeder met twee kleintjes tegen. Wauw, dat was echt heel tof! Ze waren alle drie erg geconcentreerd op zoek, maar de kleintjes waren ook nog heel speels en renden soms een stuk voor moeders uit. Ze klommen ook in de omgevallen bomen en zochten in takken naar bessen. Ook zij lieten ons heel dichtbij komen. Ze zijn er aan gewend dat er bootjes met lange roze wezens vanaf het wat naar ze staren en klikgeluiden maken. Ze weten dat die nooit het strand op komen en dus geen gevaar zijn. Echt zo lief waren ze, nou ja, van een afstand dan. Op het eiland leven alleen zwarte beren. Ooit is er eens een grizzlybeer naar het eiland toe gezwommen! Hier deden wij 1,5 uur over met de boot, dus dat moest wel een goede zwemmer geweest zijn. Ze willen alleen geen grizzlyberen op het eiland, dus ze hebben hem weer terug gebracht. Wel leven er ook grijze wolven, de gids probeerde deze ook te vinden voor ons, maar zij hielden zich schuil helaas. Alleen een arend liet zich nog zien.

Terug gekomen aan land was het pas half tien en dus hebben we op ons gemak nog even ontbeten bij een diner met wifi. Dus aten we een heerlijke sockeye zalmsandwhich en koffie terwijl we nog even snel een paar foto's en een statusupdate op facebook zetten. Volgende keer zet ik de verhalen op wbj.nu. Daar had ik nu geen tijd voor, want we wilden graag door naar Quadra Island. 

Op de helft zijn we gestopt bij het MacMillman forest in Cathdral Grove. In dit bos staan enorme Cedarbomen van honderden jaren oud. Echt heel hoog zijn ze, maar ook heel breed. Er staan allemaal waarschuwingen bij dat als het een beetje hard waait er nog wel eens een om waait, dus dat we goed om ons heen moesten blijven kijken. Overal liggen ook grote bomen op de grond, die dan zo dik zijn dat ze liggend zelfs boven ons uitkwamen.

Daarna gingen we weer verder op weg naar onze nieuwe slaapplaats. Toch is het wel gek hoor om zo met je huis op pad te zijn. Marco rijdt en ik schrijf mijn verhaal, daar heb ik nu mooi de tijd voor. Ik heb nog niet gereden, ik durf nog niet zo, het is zo'n groot en log ding. Maar dat komt nog wel, we hebben nog genoeg kilometers te gaan. 
'When the eagles fly', zingt hij toch? Nou we hebben er al heel wat zien vliegen onderweg, gaaf hoor! En de zon schijnt volop, het is heerlijk weer steeds. Eind van de middag bereikten we de ferry naar Quadra Island.