21 & 22 sep Glacier & Revelstroke NP - Kamloops -

Het was weer een koude nacht. En het uitzicht was niet zo mooi als ik had verwacht vanmorgen. De zon scheen wel, maar we zaten net in en boven de wolken die in het dal dreven. Dus we zagen helemaal niks, alleen witte watten om ons heen... en schapen. Die roken we ook goed trouwens. 
We zijn op weg gegaan naar Glacier National Park, dat bekend staat om het grote aantal gletsjers. Er zijn zeker 400 gletsjers in het park, maar we hebben er niet zo veel gezien, een paar kleintjes onderweg. Het weer is er veel milder dan in de Rockies je zou dan ook niet snel een gletsjer verwachten. Ze verstoppen zich achter de hoge bergtoppen denk ik.
Het park is niet zo groot, ongeveer net als Yoho, en dus rij je er zo doorheen. We zijn alleen gestopt voor een wandeling door het bos, waar heel veel grote stenen liggen tussen de hoge bomen. Het is echt een klim en klouterwandeling, maar super mooi! Alle stenen zijn bedekt met een dikke laag mos en er groeien veel paddestoelen en schimmels op. Op sommige plekken schijnt de zon tussen de bladeren door en dat geeft een mooi effect. Er wordt in alle parken steeds benadrukt om op de paden te blijven en geen plantjes of bloemen te plukken, zodat de natuur in tact blijft en anderen er ook nog lang van kunnen genieten. Ik ben daar helemaal voor en kan ook echt boos worden als ik ergens afval zie liggen, gelukkig ligt er heel weinig zwerfafval. Maar wij waren toch echt even het pad kwijt... het werd steeds modderiger en begroeid. We waren al een flink stuk het ruwe bos ingewandeld, toen we echt niet meer verder konden en bedachten dat we misschien toch het pad kwijt waren. We vonden het gelukkig weer terug, want dit was een gebied dat veel door grizzlies en black bears wordt gebruikt, dus daar wil je niet verdwalen. We hebben ze weer niet gezien.
We zijn verder doorgereden naar Revelstroke, ook een heel klein National Park. In het dorp is een treinmuseum dat we bezochtten. De Rogerspass is er een met veel geschiedenis en dan heel interessant. Er wordt verteld hoe de chinezen in barre omstandigheden de eindeloze treinrails hebben aangelegd. In het museum staat een passagierswagon waar je in mag en een stoomtreinlocomotief. Wauw, wat eenn beest! We mochten er even in kijken en de gepensioneerde man die daar in stond om info te geven, vertelde dat hij zelf in zo'n locomotief had gereden. Hij zei lachend dat ze meer bezig waren met het poetsen van alle koperen schuiven en wieltjes dan dat ze opletten. Hij was duidelijk een liefhebber. Er was ook een treinbaanmaquette gemaakt door hobbyisten.
We hebben nog een flink stuk gereden, om zo ver mogelijk richting Vancouver te komen, in ieder geval voorbij Kamloops. Het begon onderweg steeds donkerder te worden, maar het bleef droog. Ik heb geen idee waar we uiteindelijk gestrand zijn, maar we hebben onze laatste kans op wild parkeren goed benut. We vonden ergens een plekje bij een meer. We hebben voor de laatste keer de BBQ aangestoken. 
De volgende dag waren we vroeg wakker en op weg verder richtig Vancouver. We moesten nog maar 350 km, maar wilden ook nog de Suspention Bridge in Vancouver bezoeken. Hoe dichter we bij Vancouver kwamen, hoe drukker het werd op de weg. En hoe harder het ging regenen! Het was inmiddels heel ander weer dan twee weken geleden, we hebben echt geluk gehad! Wel veel milder dan in de Rockies, het was gewoon t-shirt weer. 
In de randstad kwamen we zelfs in files terecht midden op de dag. Rond de middag waren we bij de Suspention Bridge. Normaal heel droog, nu een regenwoud, maar niet minder mooi. Het verhaal is dat een slimme meneer honderd jaar geleden had bedacht om een brug te hangen boven deze canyon, zodat de weg naar de overkant veel korter was. Vele jaren later werd er een beschermd park van gemaakt door een idealist die zo hoopte het logging (bomen kappen) tegen te gaan. Onderweg kwamen we heel veel van die grote vrachtwagens tegen, volgeladen met boomstammen. Loggers noemen ze dat. In het bos staan een aantal bomen van 1300 jaar oud en de hoogste is 76 meter. De lange smalle wiebelbrug is wel heel spannend. Hij hangt 70 meter boven de canyon met de kolkende rivier. In het bos hangen van boom naar boom ook hangbruggen, met om de bomen een plateau en een boomhut. 
Het is een heel mooi bos, met indrukwekkende bruggen en natuur, maar "way over budget!"
We zijn daarna op zoek gegaan naar een RV-perk, maar dat was nog niet zo gemakkelijk. Het was echt heel erg druk onderweg en in Vancouver zelf zijn niet veel campgrounds. We zijn richting de plek gereden waar we morgen de camper gaan inleveren en toen het echt te druk werd, zijn we gestopt midden in een industrieterrein. We waren het behoorlijk zat en we hadden trek, dus heb ik daar midden tussen het vrachtverkeer, lekker pasta gekookt en hebben we romantisch in de smog zitten eten. Toen we klaar waren was de file opgelost en hebben we verderop een campground gevonden.
Onze laatste nacht in de camper... Het was heel leuk, echt een avontuur, prima geslapen en de camper was best comfi, maar een lekkerder dekbed zou wel heel fijn zijn! We hebben net onze koffers ingepakt, we gaan zo lekker slapen en dan morgen snel de camper inleveren en op naar het vliegveld voor een paar daagjes NYC, in een hotel met een normaal dekbed.