5&6 sep Vancouver

Na een lange lange reis kwamen we aan in ons hotel, het Best Western Plus in downtown Vancouver. Het was echt heerlijk om even lekker te kunnen douchen en even niet onderweg te zijn! We waren op dat moment 25 uur wakker en het was nog steeds half 8 's avonds op de zelfde dag... pfff. We zijn nog wel wat gaan eten in een gezellig straatje dat ons deed denken aan het Meatpacking District in NY, maar al snel wilden we niets liever dan slapen. 

's Ochtends heel vroeg waren we al klaar wakker en begonnen daarom heel relaxed aan onze ontdek-vancouver-in-één-dag met een echt Canadees ontbijt. Eieren met bacon, rösti, toast, jam, koffie en orangejuice, waarschijnlijk genoeg tot aan het diner haha. 

De hoteltaxi bracht ons daarna gratis waar we heen wilden. We lieten ons afzetten bij de beroemde totempalen in Stanley Park. Heel toeristisch, maar ook wel heel gaaf om te zien en natuurlijk met het verhaal erachter. Misschien is het stom, maar ik heb eigenlijk nooit geweten dat ze dienden als ondersteuning voor het dak van de huizen van Indianen. De verschillende figuren hebben allemaal een betekenis. The eagle represents the kingdom of the air, the whale the lordship of the sea, the wolf the genius of the land and the frog the transitional link between the land and the sea.

We zijn een stukje door het park gewandeld en kwamen het Aquarium tegen. Ik twijfelde even, omdat ik het niet zo heb op dieren die leven in gevangenschap. Maar ik was toch wel nieuwsgierig en al snel overtuigd van hun doel om deze mooie omgeving te beschermen. Het was eigenlijk vergelijkbaar met het Oceanium in Blijdorp gecombineerd met het Dolfinarium. Er waren otters, seals, dolfijnen, een vogelshow met een uil en een bald eagle. Binnen waren allerlei aquaria met zeeslagen, kikkers, vissen en anemonen en wat er verder in de zee leeft. Maar het meest bijzonder waren de 4 Beluga's, dat zijn arctic whales. Ze zijn een stukje groter dan dolfijnen, helemaal wit en heel speels, zo leuk! Ze leven dus in het wild alleen in het poolgebied en helaas zijn ook zij met uitsterven bedreigd, dus je hebt weinig kans dat je ze in het wild tegen zult komen. Ik vond ze zo bijzonder dat ik er echt een hele tijd naar heb staan kijken. Een was steeds aan het spelen met een drijvend ding. Je kon ook alle bassins van binnen bekijken en dan zag je hem heel mooi langs zwemmen. Ze gaven ook een show met ze, waarbij ze natuurlijk het publiek nat spetterden. 

Vanuit het park hebben zijn we, bij gebrek aan taxi's, spontaan in een bus gestapt. We hadden geen idee waar hij heen zou rijden, want daar hadden we ons niet in verdiept. We hadden ook niet genoeg kleingeld voor de kaartjes automaat, maar de chauffeur deed niet moeilijk. Hij reed blijkbaar liever op tijd door en gaf netjes aan dat we bijna waren waar we heen wilden. Dat was Gastown, een leuke Soho-achtige wijk, alleen wat toeristischer. Hier staat de lookout, een 200 meter hoge uitkijktoren van waaruit we de hele stad konden zien en de besneeuwde bergtoppen van de Coastmountans in de verte. De toren is een beetje vergelijkbaar met de Euromast, hij draait eindeloos rondjes. 

Een stukje verder in de straat staat de Steamklock, die op stoom loopt en elk kwartier een leuk deuntje blaast. Vanaf het Starbucksterras in de zon, met een lekkere frappuchino en mega-muffin (het ontbijt was toch niet genoeg tot aan de avond) hebben we er naar geluisterd en mensen gekeken,  is ook altijd leuk. 

Van hier wilden we een taxi nemen naar de andere kant van de stad, maar ook nu waren er weinig taxi's in de buurt. Al wandelend door deze mooie wijk, veranderde deze langzaam in een ghetto. We waren door het hotelpersoneel al gewaarschuwd voor Hastings Street, een straat die we beter konden vermijden. Het zou er niet zo zeer gevaarlijk zijn, maar er zouden wel veel drugsverslaafden te vinden zijn. En dat was dan ook zo, echt zoals wij in Nederland alleen van films kennen. Kleine steegjes vol vage vieze broodmagere figuren met winkelwagentjes rotzooi, vrouwen die in een vroege staat van ontbinding leken met nauwelijks kleding aan hun lijf en overduidelijke dealers vulden het straatbeeld, vormden een rij voor een shelter. Een beetje ongemakkelijk voelden we ons wel, zeker toen ik dit toch probeerde vast te leggen met het fototoestel onder Marco's arm. Gelukkig heeft niemand ons lastig gevallen voordat we Chinatown bereikten en daar een taxi wisten te regelen.

Deze bracht ons naar de ferry naar Granville Island. Een kleine oversteek waar je de hoofdprijs voor betaald. Ze weten het goed te rekenen allemaal hier. Maar de brug overlopen is dan ook geen optie, aangezien deze je kilometers verder laat lopen. Op het eiland is de Granville Public Market. Dit is een overdekte markt met groente, fruit, vlees, vis, specerijen en allerlei kunst. Heel leuk om doorheen te wandelen, maar wederom niet om boodschappen te doen. Wat wel leuk was, was een rondje over het eiland te wandelen. Zo hadden we mooie uitzichten op de Vancouver skyline. 's Avonds hebben op een terras gegeten, terwijl de ondergaande zon de skyline mooi oranje verlichtte.

Daarna zijn we lekker gaan douchen en slapen, morgen gaan we vroeg op pad om de camper op te halen en onze eerst kilometers over het Canadeze asfalt te rijden.